Meer dan 80 jaar geleden kwam Bob, toen nog aan de hand van zijn vader Jan, al op onze OTC. De jonge Bob bleek ook balgevoel te hebben. In zijn middelbare schooltijd op het VCL werd hij een enthousiaste en behoorlijk goede tennisser. Zijn linkshandigheid hielp hem ongetwijfeld om het zijn tegenstanders wat lastiger te maken. Het balgevoel van Bob uitte zich vooral op het voetbalveld. Hij deed het uitstekend als linksbuiten bij HBS, waar hij zelfs een enkele keer in het eerste aantrad en genoot van de wedstrijden tegen HVV, waar veel van zijn schoolvrienden speelden.
In zijn volwassen jaren begon een lange loopbaan bij Philips waarvoor Bob uiteraard naar Eindhoven verhuisde. Hij trouwde en kreeg een dochter en een zoon. Terwijl Bob werd uitgezonden naar Chili en later Argentinië om daar de activiteiten van Philips uit te bouwen, bleef zijn vader een markante tennisser en werd deze een van de oudste actieve leden van OTC.
Veel te vroeg verloor Bob zijn vrouw. Zijn ontmoeting met Marlène, 35 jaar geleden, gaf zijn leven weer nieuw élan. Hij genoot weer. Na hun huwelijk vestigden zij zich in de stad van zijn jeugd en werd Bob vanzelfsprekend weer lid van “de Oranje”. Hij sloofde zich vreselijk uit om samen met Marlène op het gravel te excelleren. Dat ging beiden goed af, hoewel Bob flink op zichzelf kon foeteren, als een verkeerde touch zijn dromen verstoorde.
Veel OTC-ers leerden hem kennen als een trouwe en aandachtige vriend. Bob bleef tot zijn tachtigste actief spelen. Langer bleef hij nog golfen wat hij intussen aardig had geleerd.
Nadien zat hij als supporter van Marlène graag op de terrassen naast de baan en genoot hij van de gezelligheid bij borrels, happen en veteranendiners die aanvankelijk door Rob en Janneke Bignell en later door anderen werden uitgeserveerd.
Begin juli, twee weken voor zijn dood, deed het Bob goed te horen dat op OTC weer sprake is van nieuw animo. Met Bob verliest OTC een trouw lid die ons als telg van de familie Van Aalst verbond met een ver verleden van de club.
Ons medeleven gaat in het bijzonder uit naar Marlène.

MK